తలంపు తలచినా కలలో భ్రమించినా ఆ వనిత వీడిన కుసుమంతో జతకోరనిదీ ఆ లత ఇలా ఎన్ని పదాలు ఏర్చి కూర్చినా తిరిగి రాయలేనిది నా తలరాత నా ఈ గతిని మార్చ గలిగింది స్రుస్టికారక ఆ విధాత
మౌనమే భాషగా మిగిలిన నేను నావేదనను ఎలా నివేదించను గమ్యం లేని మజిలీలో ఓ వసంతమా ఎలా చూపను నీ పై నా ప్రేమను
... తోడు నీడ అన్నావు నీతోనే జీవితం అన్నావు నావకు చుక్కానిలా కనిపించి నడి సంద్రంలో ముంచావు బాధలు రోధనలు మిగిల్చి ఆనంద తీరాలకేగే ఓ ప్రియతమా నావేదనను ఎలా నివేదించను ఎలా చూపను నీ పై నా ప్రేమను
విధాత రాతతో విది చేతిలో ఓడిన నేను సంతోషాల సుధలతో మరో ఇంట అడుగిడాలనుకునే నీకు కాలగమనంలో కరిగిపోని కన్నీటిని కానుకగా ఇవ్వనా చరిత్ర పుటల్లో చెరిపివేయబడ్డ మన రెండక్షరాల జ్ఞాపకాలను బహుమతిగా ఇవ్వనా కడవరకు నీకై ఎదురుచూసే నేను ఏమివ్వగలను ఇంతకన్నా
